تحلیل نشت توده سنگ های درزه دار و پرده آب بند، مورد مطالعاتی: ساختگاه سد کارون 4

رفتار هیدرولیکی یک توده سنگ، به طور کلی توسط ویژگی های ناپیوستگی های آن همچون: جهت داری، شیب و جهت شیب، طول اثر، بازشدگی موثر و فراوانی آن ها کنترل می شود. ضریب نشت یکی از مهم ترین پارامترها در تحلیل نشت است. این ضریب برای محیط های همگن و همسانگرد ثابت است، ولی برای محیط های ناهمگن و ناهمسان، ثابت نیست. در تعیین ضریب نشت، دو روش آزمون هدایت هیدرولیکی به صورت برجا و روش تانسور هدایت هیدرولیکی متداول می باشند. در این تحقیق با استفاده از درزه های برداشت شده در هنگام حفرگالری های تزریق توده سنگ های ساختگاه سد کارون 4، به محاسبه تانسور هدایت هیدرولیکی در طول گالری های تزریق در جناح چپ و راست سد پرداخته شد. محاسبات انجام شده نشان داد که، قبل از عملیات تزریق، مقدار نشت در نزدیکی گسل ها، زون های برشی و مرز لایه بندی ها نسبت به دیگر نقاط از مقدار بالایی برخوردار است. این موضوع با موارد ثبت شده در برداشت ناپیوستگی ها در هنگام حفر گالری ها در اکثر موارد منطبق هستند. محاسبات تانسور هدایت هیدرولیکی نشان داد که به طور کلی ضرایب نشت بالا، با مقدار خورند دوغاب بیشتر در گمانه های تزریق نیز تطابق دارند. با استفاده از نتایج تانسور هدایت هیدرولیکی و راستای گمانه های تزریق و توزیع دسته درزه ها به تحلیل نشت پرده آب بند پرداخته شد. به طور کلی نتایج نشان دهنده نشت از پرده آب بند در گالری های جناح چپ در کیلومتراژهای نزدیک بدنه سد می باشد. نتایج بدست آمده از این تحلیل با مطالعات ژئوفیزیکی رادار نفوذی زمین که به منظور بررسی نشت از پرده آب بند صورت پذیرفت، در اکثر موارد تطابق دارند.